Pacjent musi utrzymywać idealną higienę jamy ustnej. W innym przypadku wystąpi stan zapalny dziąsła, który może przejść w stan zapalny kości, a to znowu może spowodować utratę implantu.
Brak infekcji – stan zapalny może uniemożliwić lub utrudnić wgajanie się implantu w kość, a co za tym idzie – jego utratę.
Ilość kości musi być wystarczająca do wszczepienia implantu odpowiedniej wielkości, tak aby był on w niej „zatopiony”. Ilość i jakość kości przekładają się na to, czy implant się z nią zintegruje. Niezintegrowany implant nie będzie spełniał swej funkcji.
W przypadku przebytej radioterapii szczęki lub żuchwy implanty mogą być wszczepiane w napromienioną/napromieniowaną kość, ale należy pamiętać o możliwości wystąpienia osteoradionekrozy (co oznacza obumieranie kości w następstwie naświetlania nowotworu) i w efekcie utraty wszczepu.