to uzupełnienia stosowane w przypadku zębów leczonych kanałowo. Część korzeniowa wkładu zajmuje oczyszczoną podczas leczenia kanałowego z naczyń i nerwów przestrzeń znajdującą się w korzeniu. Część koronowa odbudowuje zrąb zęba, czyli w zasadzie jego zębinę. Zastosowanie wkładu koronowo-korzeniowego umożliwia odbudowę bardzo zniszczonego zęba poprzez założenie korony protetycznej.
Wkłady koronowo-korzeniowe możemy podzielić na dwa rodzaje: standardowe lub indywidualne. Pierwsze są to wkłady przygotowane przez producentów, mające standardowe rozmiary i kształty. Stosując taki wkład, dentysta może skrócić czas leczenia. Niestety nie zawsze istnieje możliwość ich zastosowania. Do wkładów standardowych zaliczamy wkłady metalowe i różnego rodzaju wkłady z włókna szklanego. W przypadku bardzo dużego zniszczenia korony zęba, szczególnie gdy ząb kończy się poniżej poziomu dziąsła, stosuje się wkłady indywidualne. Mogą one być wykonane częściowo przez lekarza i częściowo przez technika lub tylko przez technika. W pierwszej metodzie lekarz musi przygotować pozostałą część zęba, a następnie wykonać „wzorzec” wkładu, który następnie zostanie odlany ze stopu metali przez technika. W drugiej metodzie lekarz pobiera wycisk, który następnie wysyła do laboratorium techniki dentystycznej. Tam technik protetyczny wykonuje specjalny model zęba i na nim „buduje” wkład. Niestety takie postępowanie wiąże się z koniecznością odbycia dodatkowej wizyty i dodatkowo zwiększa koszt leczenia. Po osadzeniu takiego wkładu (czyli przyklejeniu go do zęba) przygotowuje się ząb oraz wkład i pobiera wycisk, który umożliwi technikowi wykonanie korony.